Sprookje

Op een mooi zonnige dag liep Koningin Marieke door haar koninkrijk, het Natuurkwartier. Het is er prachtig groen en het thuis van allerlei dieren. Er is een bos waar je hutten kunt bouwen. Een speeltuin waar je kan klimmen en klauteren, zelfs over het water. In de boomgaard groeien peren en appels waar in het najaar lekker sap van wordt gemaakt. Er is ook een bijenstal voor de bijen. Speciaal voor de vlinders is er de idylle. Dat is een plek met prachtige bloemen waar de vlinders van kunnen eten. Op de kinderboerderij wonen allemaal verschillende dieren en in het museum kun je van alles leren over de geschiedenis van Nieuwegein. En natuurlijk de molen, die het water in haar koninkrijk rond pompt.

Koningin Marieke genoot van de prachtige dag. De ganzen gakten, de schapen mekkerden en als ze heel goed luisterde kon ze zelfs het ijsvogeltje horen kwetteren. De bijen vlogen heen en weer tussen de bloemen voor de bijenstal. De idylle zat vol met vlinders. “Wat is het hier toch mooi” dacht Koningin Marieke terwijl ze naar de kinderboerderij liep om de konijnen eten te geven.  

Nadat ze de konijnen had gevoerd, liep ze naar de wijze mannen en vrouwen van het Natuurkwartier. Zij weten van alles over de geschiedenis van Nieuwegein. Elke 3 maanden maken ze daarom een nieuwe tentoonstelling in het museum. Koningin Marieke opende de deur van het museum en keek rond. De wijze mannen en vrouwen van het museum hadden foto’s van Nieuwegein bij elkaar verzameld. Niet zomaar foto’s, maar foto’s van boven. Het was net alsof een vogel de foto’s gemaakt had. Op de foto’s kon je heel goed zien hoe de stad de afgelopen jaren veranderd is. Koning Marieke vond de foto’s erg mooi maar toen ze wat langer keek werd ze er ook wel een beetje verdrietig van.  

Op de foto’s van vroeger zag Koningin Marieke heel veel groene plekken, maar op de foto’s van nu werd de stad steeds grijzer. Verdrietig dacht ze aan de bijen en de vlinders. In haar eigen koninkrijk zijn er heel veel planten en bloemen voor ze, maar in Nieuwegein een stuk minder. Waar moesten zij hun eten vandaan halen? Ze dacht aan de bomen, die zorgen voor schaduw als het heet is in de zomer. Zouden de mensen in Nieuwegein wel genoeg koelte hebben in de zomer? Ze dacht aan flinke regenbuien, op het Natuurkwartier liep het altijd zo de grond in, maar gebeurt dat ook in de stad met al die stenen? 

Koningin Marieke dacht er eens goed over na. Misschien dat ze de mensen in Nieuwegein wel zou kunnen helpen. Ze vond het wel lastig om in haar eentje een goede oplossing te bedenken. Daar had ze hulp bij nodig. Gelukkig wist ze precies wie haar kon helpen.

Snel liep ze het pad af. Onderweg zwaaide ze nog even naar de molenaar. Toen kwam ze bij het witte huisje met de groene luikjes. Een beetje ongeduldig klopte ze op de deur. “Kom binnen!” riep een vriendelijke stem. Ze opende de deur en ging naar binnen. Binnen was iedereen druk in de weer.

Hier woonden namelijk de feeën met de goede ideeën. In de hoek was Jessica bezig met het uitpluizen van een uilenbal. Aan de grote tafel in het midden zat Laura, die druk een plant aan het bestuderen was. Loes hing boven een grote pan met soep waar ze allerlei wilde planten in gooide. Ester maakte een tekening van een wortel. Ondertussen liep Irma druk tussen de feeën heen en weer. Ze zorgde dat alles netjes bleef in het huisje. De feeën weten heel veel van de natuur en vertellen daar ook graag over aan andere mensen. Koningin Marieke wist zeker dat ze haar konden helpen. 

Koningin Marieke vertelde over de foto’s aan Ester. Ester is de wijste van de 4 feeën. Zij woont het langste in het koninkrijk en kent daarom alle legendes en verhalen. Koningin Marieke vertelde dat ze had gezien dat alles vroeger zo groen was en nu niet meer. En dat ze zich zorgen maakte over de mensen en dieren in Nieuwegein. Ester kneep haar ogen tot spleetjes en dacht héél diep na. Vervolgens pakte ze wat boeken uit de kast en bladerde er druk door heen. “Ha! Hier heb ik het!” Ester sloeg een groot stoffig boek open en liet het aan Koningin Marieke zien. “Dit is een aanwijzing voor een schat” zei Ester. “Met de schat kunnen we Nieuwegein weer groener maken. Ik weet dat hij ergens in het Natuurkwartier verstopt is, maar niet precies waar.”  Op de pagina stonden allemaal tekeningen, maar koningin Marieke en Ester wisten niet wat het betekende. “Misschien is de citroen een c?” zei Ester.  

 

Kun jij de puzzel oplossen en de schat op het Natuurkwartier vinden?