Museum
Museum Warsenhoeck is gehuisvest in de historische boerderij IJsselstee gelegen in het Natuurkwartier. De historische boerderij is ingrijpend gerestaureerd en opende in 1990 voor het publiek.
Bij de inrichting van het museum heeft de oorspronkelijke boerderijfunctie van het gebouw weer een plek gekregen. Er zijn vaste-en thematentoonstellingen over de geschiedenis van de dorpen Jutphaas en Vreeswijk en het middeleeuwse stadje Gein. Uniek zijn de vondsten uit de prehistorie, zoals gebruiksvoorwerpen van 200.000 jaar geleden afkomstig uit Jutphaas.
In Museum Warsenhoeck zijn ook gebruiksvoorwerpen en gereedschappen uit de voormalige boerderij te zien die ons mee terugnemen naar het boerenbedrijf van drie eeuwen geleden. Er is een omvangrijke fototentoonstelling met beeldmateriaal afkomstig uit het beeldarchief van de Historische Kring Nieuwegein. Wisselende exposities van veelal Nieuwegeinse kunstenaars bieden een veelzijdige blik op de hedendaagse kunst.
Meer informatie op www.museumwarsenhoeck.nl.
Historie
Op de plek van het huidige Museum Warsenhoeck liggen de oudste wortels van het 12e eeuwse stadje Gein. Waar nu de boerderij IJsselstee ligt, werd tol geheven op het overslaan van goederen in de scheepvaart tussen de Hollandse IJssel en de stad Utrecht. Hier vestigden zich de eerste mensen. Het noordelijkste deel van de Doorslag stamt uit deze tijd.
Een eeuw later verdween Gein alweer bijna van de kaart. Als gevolg van een afdamming bij het Klaphek (de scheiding tussen Hollandse IJssel en Lek) werd de waterverbinding met Utrecht verlegd naar Vreeswijk. Het zuidelijke deel van de huidige Doorslag werd gegraven. Een dam bleef om het verschil in waterstand tussen dit water en de Hollandse IJssel te handhaven.
Om het afnemende scheepvaartverkeer toch doorgang te bieden, werd de dam bij Gein ‘doorgeslagen', vandaar de naam ‘de Doorslag'. De tolheffers en handelaren raakten hun inkomsten kwijt. Boerderij IJsselstee is een van de zes huizen die in de 17e eeuw nog overbleven van de stad Gein.
De huidige boerderij vertegenwoordigt verschillende perioden uit zijn bestaan. Het oudste element is de 16e eeuwse brandmuur tussen het woonhuis en het bedrijfsgedeelte. Het woonhuis stamt vermoedelijk uit het tweede kwart van de 17e eeuw. Het bedrijfsgedeelte is uit het begin van de 19e eeuw. Bij archeologisch onderzoek zijn sporen van het tolhuis gevonden en drie eeuwenoude zinkputten in het midden van de deel.